Górska etnobotanika – relacja fotograficzna z drugich, majowych warsztatów w Biotopie Lechnica

Wiele osób dopytuje się jak i co robimy w Biotopie Lechnica, Czerwonym Klasztorze i okolicach podczas warsztatów etnobotanicznych. Najlepiej zobaczyć na doskonałych fotografiach… Zazwyczaj sam robię dokumentację fotograficzną, wiele doskonałych zdjęć wykonał Bogdan Kiwak, ale tym razem był z nami Marcin Sarota znany też jako Tresura Aparatu i pewnie z przyjemnością zobaczycie moje warsztaty Jego /kamery/ okiem!
Niżej kilka ujęć o jakie prosiłem Marcina po kolejnym (to już lata!) wejściu na tereny masowego występowania zimowita jesiennego Colchicum autumnale. Na fotografiach dobrze widać z jaką ilością tej rośliny mamy do czynienia w Pieninach i jak oryginalne są jej mniej znane, wiosenne formy.



Podczas niespiesznych wypraw nie skupiamy się jedynie na roślinach i liczbie napotkanych gatunków. Rośliny są częścią bardzo określonych środowisk i raczej szukamy nisz które zazwyczaj zajmują w przyrodzie niż tropimy je według listy „do zaliczenia”. Gleba i szerzej cała podstawa geologiczna i hydrologiczna jako pierwsze pokazują nam co i gdzie możemy spotkać. Tereny przez jakie przechodzimy są niezwykle ciekawe, bo są graniczne pomiędzy utworami fliszowymi („tort” z wielu rodzajów piaskowców, łupków, iłów, glin, margli itd.), a wapieniami z Pasa Skałkowego, którego częścią są Pieniny. Dodam tylko, że na Zamagurzu mamy także obszary graniczące z wejściem w Tatry i sporo utworów geologicznych związanych z pradawną aktywnością wulkaniczną. Do najciekawszych (także florystycznie) należą rejony występowania trawertynu, a mamy blisko czynne pseudokratery trawertynowe z ciepłą wodą bogatą w minerały! Na fotografii Marcina widać jak bogaty jest wyciek wody z największego pseudokrateru w Wyżnych Rużbachach.

Jest bardzo inspirujące kiedy wysoko w górach ( a w tym wypadku pod samym szczytem Wysokich Skałek czyli najwyższego wzniesienia Pienin, wliczanego w Koronę Gór Polski mimo, że 1050 m n.p.m. nie brzmi jakoś szczególnie imponująco!) napotykamy pozostałości niegdysiejszego ciepłego Oceanu Tetydy… i możemy wymienić kilka roślin, które w tamtych czasach rosły na tym obszarze.

Warsztaty odbywają się w maju, ale dla roślin to czas bardzo rozmaitej pogody i co za tym idzie ich faz rozwoju i dlatego każdego roku napotykamy inne rośliny w fazie kwitnienia! Na fotografii pokazujemy mały fragment wielkich zasobów marzanki (przytuli) wonnej Asperula odorata. Roślina zawiera sporo kumaryny i ma kilka ciekawych właściwości i zastosowań. Najciekawszym (dla mnie) produktem z marzanki jest tzw. napój majowy.

Wejście na Wysokie Skałki w Małych Pieninach od strony słowackiej należy do bardzo interesujących i w kategoriach opisu wycieczki górskiej „dogodnych”… 🙂

Otoczenie dzikiej przyrody (a podczas naszych zajęć tylko wyjątkowo wstępujemy na szlaki turystyczne) i bardzo intensywnie oddziaływujący krajobraz Pienin i Zamagurza z dobrze widocznymi okolicami w postaci Tatr, Beskidu Sądeckiego (Lubovlanskej Vrhoviny), Gorców i nawet Babiej Góry, pozwala na indywidualny kontakt z Naturą. To specjalnie przewidywany bonus jaki staram się zapewnić wszystkim biorącym udział w warsztatach. Marcin doskonale pokazuje ten aspekt zajęć na swoich czarno-białych fotografiach!


Do następnego maja w Biotopie Lechnica!